- oğul-uşaq
- 1) дети, детвора, детишки; 2) домочадцы.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
oğul-uşaq — top. Oğullar, qızlar bir yerdə. <Murad> . . evli və oğul uşaq sahibi idi. S. H.. <Cahan:> Əsgər, gəl evlən, ev eşik yiyəsi ol, oğul uşaq sahibi ol. . Ü. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ev — is. 1. Yaşayış binası, həmçinin müxtəlif müəssisə və idarələri yerləşdirmək üçün bina, tikili. Kərpic ev. Daş ev. Yaşayış evi. Altımərtəbəli ev. – On üç il bundan irəli evləri yazanda Danabaş kəndinin tüstü çıxanı düz altı yüz əlli ikiyə çatmışdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
övlad — is. <ər. «vələd» söz. cəmi> 1. Oğul və ya qız; uşaq, oğul uşaq. <Dərviş:> Bu binəvaların övlad sarıdan tək bir qızları var idi. A. D.. <Bəhram:> Ana öz övladının fikrini hamıdan artıq çəkir. C. C.. 2. Nəsil, soy, zürriyyət.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sahib — is. <ər.> 1. Yiyə. Bir şeyin sahibi. Bağın sahibi. – At sahibi ilə ev sahibi çuvalları atın üstündən ehmallıca alıb apardılar və sonra atı içəri çəkib qapını bağladılar. Ə. H.. At getdiyi yolla da qayıdıb sahibinə yanaşdı. M. Hüs.. 2. Köhnə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məhrus — ə. 1) mühafizə olunmuş, qorunmuş, əminamanlığı təmin edilmiş; 2) övlad, oğul uşaq körpə uşaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
oyuncaq — is. 1. Uşaqların oynayıb əylənməsi üçün düzəldilmiş hər cür şey. Uşaq oyuncağı. Oyuncaq mağazası. – Sarı o biri otaqdan oyuncaqlarla əyləndirib saxladığı Çiçəyi buraxdı. S. R.. Səhər gün çıxandan gün batanadək uşaqlar oynar, ev tikər, palçıqdan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
külfət — f. 1) zəhmət, məşəqqət, yorucu iş, möhnət; 2) səmərəsiz zəhmət, əbəs çalışma; 3) rəsmi rəftar; 4) m. ailə, oğul uşaq; 5) m. arvad, əyal, həyat yoldaşı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çolma-çocuq — top. 1. Övladlar, uşaqlar, oğul uşaq. <Altunbay:> Mən sən Qorxmazı bu gün öz çolma çocuğundan ayırıb, bir itə dəyişəcəyəm. C. C.. 2. Uşaqlar, çocuqlar. <İlyas:> <Dayım> qollarını geniş açaraq əvvəlcə bizi – çolmaçocuğun hamısını … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəm — 1. is. <fars.> 1. Qısa vaxt, an, ləhzə. Bir dəm – 1) bir vaxt, bir anlıq. Xəstənəm, çox dilərəm yanıma bir dəm gələsən; Çəkibən xəncəri, bağrım başını bir dələsən. M. P. Vaqif; 2) heç, əsla. Gözəl üzündə bir dəm; Nə dərd görmüşdüm, nə qəm.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ev-eşik — is. Ev, ailə, mülk və s. ; ümumiyyətlə, evlə bağlı hər şey. Ev eşiyi əlindən çıxmaq. Ev eşik düzəltmək. – <Bəkir:> Ev eşiyimiz bərbad olub, var yoxumuz əldən gedəndən sonra üzə çıxıb nə edəcəyik? N. V.. <Hacı Nəsir:> . . Bu gündən bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
moruq — is. bot. Giləmeyvəli kol bitki və onun ətirli, şirin, ağ və ya qırmızı meyvəsi. Oğul uşaq zoğal, fındıq, moruq dərməyə gedərkən, Kərim baba da sıradan qalmazdı. A. Ş.. Mənə, qızıl söyüd çubuğundan hörülmüş səbətdə; Moruq gətirin! R. R.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti